Friday, 13 August 2010

ေမွာ္လက္စြပ္ -အပုိင္း(၄)

ေမွာ္လက္စြပ္ -အပုိင္း (၁)

ေမွာ္လက္စြပ္ - အပုိင္း(၂)


ေမွာ္လက္စြပ္ -အပုိင္း(၃)





ပ်ိဳရြယ္သူ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးဟာ အတူေနထိုင္ၾကရင္း မရပ္မနားေရြ႔လ်ားေနတဲ့ ကာလယႏၲရားေၾကာင့္ တစ္လေလာက္ အခ်ိန္ကုန္သြားတယ္။ ေနာက္ ႏွစ္လ။ ေနာက္ သုံးလ။ အဲဒီကာလအတြင္း မာတင္ဟာ နန္းေတာ္ေဆာင္ေတာ္ အသစ္ေတြ၊ ဥယ်ာဥ္ေတာ္ အသစ္ေတြကုိ နာရီပုိင္းမဟုတ္ေတာင္ ရက္ပုိင္းအတြင္း ေဆာက္ေဆာက္သြားလုိက္တာ အမ်ားၾကီးျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ မင္းသမီးကေလးကေတာ့ သူရဲ႔ခင္ပြန္းျဖစ္သူဟာ ေတာ္၀င္ေသြးပါတဲ့ တကယ့္ မင္းသားတစ္ပါး မဟုတ္ဘဲ ရုိးရုိး လယ္သမားေလး ျဖစ္ေနတာကုိ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ခင္ပြန္းကုိ ဘယ္လုိ ရွင္းပစ္ရမလဲလုိ႔ ၾကံစည္စဥ္းစားေနသတဲ့။

ဒါေၾကာင့္ သူ႔ခင္ပြန္းကုိ ခ်စ္ဟန္ ခင္ဟန္ေဆာင္ျပီး မာတင္ရဲ႔ လွ်ိဳ႔၀ွက္ခ်က္ကုိ သိရေအာင္ ၾကိဳးစားေနတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ မာတင္က သူ႔ရဲ႔ လွ်ိဳ႔၀ွက္ခ်က္ကုိ တစ္ခါမွ မေျပာျပဘူး။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ မာတင္ဟာ ဘုရင္ၾကီးရဲ႔ သုရာေသာက္ပြဲက အျပန္မွာ အိမ္ကုိ ျပန္လာျပီး လွဲေလ်ာင္းေနသတဲ့။ မင္းသမီးေလးက သူ႔ရဲ႔ ေဘးနား လာလွဲအိပ္ျပီး စကားခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြ နဲ႔ မာတင္ရဲ႔ လွ်ိဳ႔၀ွက္ခ်က္ကုိ ေမးျမန္းေနတာေပါ့။ ေနာက္ဆုံး စကားက ခ်ိဳလြန္းလုိ႔ မာတင္က သူ႔ရဲ႔ လွ်ိဳ႔၀ွက္ခ်က္ကုိ ေျပာျပလုိက္မိတယ္။

"ဟုတ္ျပီ။ ခု သူ႔ကုိ ရွင္းပစ္ရမယ္၊ အဆုံးသတ္ရမယ္" လုိ႔ မင္းသမီးက ေတြးတယ္။ မာတင္အိပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ခ်င္း မင္းသမီးေလးဟာ မာတင့္လက္သန္းက လက္စြပ္ကုိခၽြတ္ျပီး သူ႔လက္သန္းမွာ ေျပာင္း၀တ္လုိက္တယ္။ အဲဒီမွာတင္ လူငယ္ ၁၂ ေယာက္ေပၚလာျပီး ဘာအလုိရွိပါသလဲ မင္းသမီးေလးလုိ႔ ေမးျမန္းၾကတယ္။

"နားေထာင္ၾကစမ္း။ နန္းေတာ္ရယ္ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းရယ္၊ ဖန္စၾကၤံရယ္ကုိ အရုဏ္မတက္ခင္ ေပ်ာက္ကြယ္ေအာင္ လုပ္ျပီး ငါ့ခင္ပြန္းကုိ အရင္ကလုိ ျပန္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္ေပး။ ငါ့ကုိေတာ့ ကုိးသုံးလုံးႏုိင္ငံရဲ႔ အလြန္ တစ္ဆယ္သုံးလုံး မင္းေနျပည္ေတာ္ထဲက ၾကြက္ျပည္နယ္ထဲ ေခၚသြားေပး။ ဒီမွာေနရတာ ထိပ္ထား အလြန္ရွက္ႏုိးေတာ္မူတယ္။"

"ေကာင္းပါျပီ ထိပ္ထားေလး။" လုိ႔ သူတုိ႔က ေျပာၾကတယ္။ အလင္းတဖ်ပ္အတြင္း ေလေပြတစ္ခုတုိက္ခတ္လာျပီး မင္းသမီးေလးဟာ တစ္ဆယ္သုံးလုံး မင္းေနျပည္ေတာ္က ၾကြက္ျပည္ေထာင္စုကုိ ေရာက္သြားေတာ့တယ္။

ေနာက္ေန႔မနက္မွာ ဘုရင္ၾကီး ႏုိးလာျပီး သူ႔ရဲ႔ မွန္ေျပာင္းနဲ႔ ၾကည့္တဲ့အခါမွာ နန္းေတာ္ေရာ ဖန္စၾကၤံေရာ ဘုံငါးဆင့္ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းေရာ ေပ်ာက္ဆုံးေနတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ တဲအိမ္ေလး တစ္လုံးပဲ ေငါင္ေတာင္ေတာင္ေလး က်န္ေနတာကုိ ေတြ႔ရတယ္တဲ့။ ဘယ္လုိျဖစ္သြားတာလဲလုိ႔ သူက ေတြးမိတယ္။

"ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္တာတုန္း"

ေနာက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႔ မင္းေစတစ္ေယာက္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ စုံစမ္းဖုိ႔ လႊတ္လုိက္တယ္။ မင္းေစက ျမင္းၾကီးစီးျပီး ကဆုန္စုိင္း ထြက္သြားတယ္။ ေနာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာမွတ္သားျပီး ဘုရင္ၾကီးဆီ ျပန္လည္ သံေတာ္ဦးတင္သတဲ့။

"အရွင္မင္းၾကီး။ ၾကီးက်ယ္လွတဲ့ နန္းေတာ္ၾကီးရဲ႔ ေနရာမွာ အခုေတာ့ တဲပုတ္ကေလးတစ္လုံးပဲ အရင္အတုိင္းရွိေနပါတယ္။
အထဲမွာေတာ့ အရွင္မင္းၾကီးရဲ႔ သားမက္ေတာ္ဟာ သူ႔မိခင္နဲ႔အတူတူေနထုိင္ၾကပါတယ္။ သမီးေတာ္ေလးရဲ႔ အရိပ္အေရာင္ကုိ မေတြ႔ရပါဘူး။ ျပီးေတာ့ သားမက္ေတာ္နဲ႔ သူ႔မိခင္ဟာ မင္းသမီးေလး ဘယ္မွာရွိလဲဆုိတာကုိ မေျပာႏုိင္ၾကပါဘူး။"

ဘုရင္ၾကီးဟာ သူ႔ရ႔ဲ လႊတ္ေတာ္ကုိ ဆင့္ေခၚလုိက္ျပီး သူ႔သားမက္ေတာ္ကုိ တရားစီရင္ဖုိ႔ ခုိင္းေစလုိက္တယ္။ သူတုိ႔က သားမက္ေတာ္ဟာ ေမွာ္ပညာကို သုံးစြဲမႈ မင္းသမီးေလးအေပၚ မတရားႏွိပ္စက္မႈနဲ႔ ေသဒဏ္ေပးဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ၾကတယ္။ မာတင္ကုိ ေက်ာက္တုံးေတြကာရံထားတဲ့ ေထာင္ထဲထည့္ျပီး အစာမေကၽြး ေရမတုိက္ပဲ အငတ္ထားျပီး သတ္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ၾကတယ္။
ေက်ာက္ထုသမားေတြက ေက်ာက္တုံးေတြနဲ႔ ေထာင္နံရံကို စတင္ေဆာက္လုပ္ေနၾကတယ္။ အဲဒီေထာင္ေလးထဲမွာ ျပတင္းေပါက္ေလး တစ္ေပါက္ပဲ ေဖာက္ေပးထားတယ္။ မာတင္ဟာ အဲဒီမွာ အစာမစားေရမေသာက္ရဘဲ ေနရတာ တစ္ရက္ေတာင္ ၾကာသြားတယ္။ ေနာက္ ႏွစ္ရက္ သုံးရက္ၾကာထိ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ျပီး ငုိေၾကြးေနရရွာတယ္။

မာတင္ရဲ႔ မိတ္ေဆြေဟာင္းျဖစ္တဲ့ ေခြးကေလး မုိးေမွာင္ဟာ သတင္းေတြအားလုံးကို ၾကားသိရတဲ့အတြက္ မာတင္ေနထုိင္ခဲ့တဲ့ တဲပုတ္ကေလးဆီ အေျပးလာတယ္။ ေၾကာင္ကေလး နက္က်ားဟာ မီးလင္းဖုိေပၚ ထုိင္ေနတယ္။

"ဟဲ ငပ်င္းမိစၧာ နက္က်ား မင္းလုပ္ႏုိင္သမွ်က မီးလင္းဖုိေပၚထုိင္ျပီး အေၾကာဆန္႔ေနဖုိ႔ပဲလားကြေဟ။ ငါတုိ႔ရဲ႔ သခင္ဟာ အက်ဥ္းေထာင္မွာ တုိက္ပိတ္ခံေနရတယ္။ မင္းေမ့ျပီလား။ မင္းသခင္ဟာ မင္းရဲ႔ သုံးမရတဲ့ အေရျပားေလးကုိ ကယ္ဖုိ႔ သူ႔ရဲ႔ ေနာက္ဆုံး ေငြတစ္ရာကုိ ထုတ္သုံးခဲ့တာေလ။ သူသာ မကယ္ခဲ့ရင္ မင္းကုိ သံေကာင္ေတြစားလုိ႔ အရုိးပါေဆြးတာ ၾကာျပီေပါ့။ ထစမ္း။ ျမန္ျမန္။ ငါတုိ႔ သူ႔ကုိ ခုခ်က္ခ်င္းသြားကယ္ရမယ္။"

နက္က်ားဟာ မီးဖုိေပၚကဆင္းျပီး ေခြးေလးနဲ႔အတူ သခင္ကုိ အရွာထြက္သတဲ့။ သခင္မာတင္ရဲ႔ ေထာင္ကုိေရာက္တဲ့အခါ ေၾကာင္နက္က်ားဟာ ျပတင္းေပါက္နားကုိ သြားျပီး "သခင္။ အသက္ရွိေသးလား" လုိ႔ ေမးတယ္။ "မေသရုံတမယ္ပါပဲကြယ္" လုိ႔ မာတင္က ေျဖတယ္။ "ငါ ဗုိက္ဆာတယ္။ ဆာလြန္းလုိ႔ ေသရေတာ့မယ္။"

"အားတင္းထားပါ သခင္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သခင့္အတြက္ အစားအစာနဲ႔ ေသာက္စရာေတြ ယူခဲ့မယ္။" လုိ႔ နက္က်ားကေျပာျပီး ျပတင္းေပါက္ကေန ခုန္ထြက္လာတယ္။

"ေဟ့ မုိးေမွာင္ ။ တုိ႔သခင္က အစာငတ္ျပီး ေသေတာ့မယ္ကြ။ တုိ႔ ဘာလုပ္ေပးၾကမလဲ။"

အပုိင္း(၅)ဇာတ္သိမ္းဆက္ရန္

ဘာသာျပန္-အလွတရား

No comments:

Post a Comment