ေမွာ္လက္စြပ္ -အပုိင္း (၁)
ေမွာ္လက္စြပ္ - အပုိင္း(၂)
မာတင္ဟာ ဘုရင္ၾကီးကုိ ေက်းဇူးစကားဆုိျပီး အျပန္လမ္းအတုိင္း လွည့္လာတယ္။ ေနာက္ဆုံး သူ႔ေမြးရပ္ေျမကုိ ျပန္လာတယ္။ သူ႔အေမအုိၾကီးကုိ ေတြ႔ျပီး တစ္သက္ပတ္လုံး ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနေနၾကသတဲ့။ အဲဒီလုိနဲ႔ တစ္ေန႔ေတာ့ မာတင္ဟာ အိမ္ေထာင္ျပဳဖုိ႔ သတိရလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔အေမကုိ သူတုိ႔ေနထုိင္တဲ့ တုိင္းျပည္ရဲ႔ ျပည့္ရွင္ ဘုရင္ၾကီးဆီသြားျပီး သမီးေတာ္ေလး ေတာင္းေပးဖုိ႔ ပူဆာသတဲ့။
"မဟုတ္တဲ့ အေတြးေတြ မေတြးစမ္းပါနဲ႔ လူေလးရယ္။ ၀ါးႏုိင္တာထက္ပုိမစားစမ္းပါနဲ႔။ ဘုရင္မင္းတရားၾကီး အမ်က္ေတာ္ရွရင္ ေမေမ တုိ႔ႏွစ္ေယာက္လုံး ေသရလိမ့္မယ္။"
"မပူပါနဲ႔ ေမေမရယ္။ စိတ္ခ်လက္ခ်သာသြားျပီး ဘုရင္ၾကီး ဘာျပန္အမိန္႔ေတာ္ခ်သလဲ ေရးမွတ္ေပးခဲ့ပါ"
အမယ္အုိၾကီးဟာ ဘုရင္ၾကီးရဲ႔ တုိင္းျပည္ကုိ ထြက္သြားရင္း ခြင့္မရရင္ တက္ခြင့္မရတဲ့ ေတာ္၀င္ေလွကားေပၚ တက္လုိက္တဲ့အခါမွာ အေစာင့္ေတြက ဖမ္းလုိက္သတဲ့။
"ရပ္စမ္း အေမအုိၾကီး။ သင္ဘာလုပ္ေနတယ္ ထင္လဲ။ စစ္သူၾကီးေတြေတာင္ ဒီကုိ အခြင့္မရဘဲ လာရဲတာမဟုတ္ဘူး။"
"လႊတ္စမ္းပါ သူငယ္ေတြရဲ႔။ ငါက ဘုရင္ၾကီးနဲ႔ေတြ႔ဖုိ႔လာတာ။ သူ႔သမီးေတာ္ကုိ ငါ့သားနဲ႔ လက္ဆက္ေပးဖုိ႔ လာတာဟဲ့။ မင္းတုိ႔ ငါ့ကုိ တားဖုိ႔ၾကိဳးစားမေနနဲ႔။"
အဲဒီလုိ ဆူဆူညံညံ အသံၾကားရတဲ့အတြက္ ဘုရင္ၾကီးက အမယ္အုိၾကီးကုိ သူနဲ႔လာေတြ႔ဖုိ႔ ခုိင္းလုိက္တယ္။
အမယ္အုိၾကီးက ဘုရင္ၾကီးကုိ ဦညႊတ္အရုိအေသျပဳလုိက္တယ္။
"သင္ဘာေျပာလုိက္တာလဲ အမယ္ၾကီး"လုိ႔ ဘုရင္က ေမးတယ္။
"အရွင္မင္းျမတ္ရဲ႔ သမီးေတာ္ေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမရဲ႔ သားေလးနဲ႔ လက္ဆက္ေပးခ်င္လုိ႔ပါ။ သားေလး မာတင္ဟာ အင္မတန္ ဥာဏ္ေကာင္းျပီး လိမ္မာေရးျခားရွိပါတယ္။ အရွင္မင္းၾကီးရဲ႔ သမီးေတာ္ေလးဟာလည္း အင္မတန္လွပ ပါတယ္။ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးဟာ အင္မတန္လုိက္ဖက္တဲ့ဇနီးေမာင္ႏွံ ျဖစ္ၾကမွာပါ" လုိ႔ အမယ္ၾကီးက ေျပာလုိက္တယ္။
"သင္ရူးေနလား အမယ္ၾကီး"လုိ႔ ဘုရင္ၾကီးက ကုန္းေအာ္လုိက္တယ္။
"မရူးပါဘူး အရွင္မင္းျမတ္။ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမကုိ အေျဖစကားျပန္ၾကားေပးပါ" လုိ႔ အမယ္ၾကီးက ဆုိတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘုရင္ၾကီးဟာ သူ႔ရဲ႔ အမတ္ေတြ ၀န္ၾကီးေတြကုိ ဆင့္ေခၚလုိက္ျပီး အမယ္ၾကီးရဲ႔ ေတာင္းဆုိခ်က္ကုိ ဘယ္လုိအေၾကာင္းျပန္ရမလဲလုိ႔ တုိင္ပင္ၾကေစတယ္။ ေနာက္ဆုံး အခုလုိ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္တယ္။ မာတင္ဟာ နန္းေတာ္အေဆာင္ေတြအားလုံးကုိ တစ္ရက္အတြင္း ျပီးေအာင္ေဆာက္ရမယ္။ ျပီးရင္ အဲဒီအေဆာင္ေတြနဲ႔ ဘုရင္ၾကီးရဲ႔ နန္းေတာ္ကုိ ဖန္တံတားတစ္ခုနဲ႔ ဆက္သြယ္ရမယ္။ အဲဒီတံတားရဲ႔ ေဘးတစ္ဘက္တစ္ခ်က္စီမွာ ေရႊနဲ႔ေငြသစ္သီးပင္ေတြ စုိက္ရမယ္။ ေနာက္ျပီး ဘုံငါးဆင့္ပါတဲ့ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းတစ္ခု ေဆာက္ရမယ္။ တကယ္လုိ႔ အမယ္အုိၾကီးရဲ႔ သားက အဲဒါေတြလုပ္ႏုိင္ရင္ သူဟာ တကယ္ကုိ ေတာ္တဲ့သူငယ္ျဖစ္ျပီး မင္းသမီးေလးနဲ႔ လက္ဆက္ဖုိ႔ သင့္တယ္။ တကယ္လုိ႔ မလုပ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ႏွစ္ဦးစလုံး ေခါင္းျဖတ္ျပီး အသတ္ခံရမယ္လုိ႔ အေၾကာင္းျပန္လုိက္တယ္။
ည သန္းေခါင္ေရာက္တဲ့အခါမွာ မာတင္ဟာ အိပ္ရာထဲက ထလာျပီး ျခံထဲကုိဆင္းသြားတယ္။ ျပီးေတာ့ လက္စြပ္ကုိ၀တ္လုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ လူငယ္ ၁၂ ေယာက္ဟာ တမုဟုတ္ခ်င္းေပၚလာတယ္။ သူတုိ႔က "ဘာအလုိရွိပါသလဲ သခင္မာတင္"လုိ႔ ေမးၾကတယ္။
"ေဟာဒီေနရာမွာ နန္းေတာ္ၾကီးတစ္ခု ေဆာက္လုပ္ေပးပါ။ ကၽြႏု္ပ္ရဲ႔ နန္းေတာ္ကုိ ဘုရင္ၾကီးရဲ႔ နန္းေတာ္နဲ႔ ဆက္သြယ္ထားတဲ့ ဖန္စၾကၤံ ထုိးေပးပါ။ အဲဒီစၾကၤံရဲ႔ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွာ ေရႊေငြ သစ္သီးပင္ေတြ စုိက္ထူေနပါေစ။ အဲဒီသစ္ပင္ေတြရဲ႔ အကုိင္းေတြေပၚမွာ ငွက္ကေလးေတြ ေတးဆုိၾကပါေစ။ ဘုံငါးဆင့္ရွိတဲ့ မဂၤလာအခမ္းအနားျပဳဖုိ႔ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းလည္း ေဆာက္လုပ္ေပးပါ။" လုိ႔ မာတင္က ေစခုိင္းလုိက္သတဲ့။ "နံနက္မုိးေသာက္ အလင္းမေရာက္ခင္ အျပီးသတ္ေပါက္ေျမာက္ေစရပါမယ္" လုိ႔ လူငယ္၁၂ ဦးက ျပန္ေျပာလုိက္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ဟာ လက္သမားေတြအားလုံးနဲ႔ အလုပ္သမားေတြ အားလုံးကုိ ေခၚျပီး ညတြင္းခ်င္းအလုပ္ေတြ လုပ္လုိက္ၾကတာ မနက္လင္းေတာ့ ျပီးပါေလေရာ။ မာတင္လည္း အိပ္ရာကႏုိးေရာ နန္းေတာ္ေရာ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းေရာ၊ ဖန္စၾကၤံေရာ၊ ေရႊေငြ သစ္ပင္ေတြေရာ အားလုံးအဆင္သင့္ပဲ ျဖစ္ေနသတဲ့။ ဘုရင္ၾကီးက သူ႔ရဲ႔ ေလသာေဆာင္ကေန မွန္ေျပာင္းနဲ႔ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ရႈေတာ္ မူလုိက္တဲ့အခါက်ေတာ့ သူခုိင္းထားသလုိ တေသြမတိမ္း ေဆာင္ရြက္ထားတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႔ လွပတဲ့ မင္းသမီးေလးကုိ လက္ထပ္ဖုိ႔ အသင့္ျပင္ထားဖုိ႔ အမိန္႔ေတာ္ခ်မွတ္လုိက္တယ္။
"ကုိင္းၾကည့္စမ္းပါ့။ ငါကုိယ္ေတာ္ျမတ္ရဲ႔ သမီးေတာ္ကေလးကုိ ေတာင္သူမိလကၡဳမ်ိဳးရုိးက သားတစ္ပါးနဲ႔ ေပးစားမယ္လုိ႔ လားလားမွ မၾကံစည္မစဥ္းစား မိခဲ့ဘူး။ ခုေတာ့လည္း အင္း နဖူးစာ.. နဖူးစာ။"
မင္းသမီးကေလးက ၀တ္ေကာင္းစားလွေတြ ၀တ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မာတင္ဟာ ျခံ၀င္းထဲကုိ ဆင္းသြားျပီး သူ႔ရဲ႔ ေမွာ္လက္စြပ္ကုိ တျခားလက္မွာ ေျပာင္း၀တ္လုိက္တယ္။ "လူငယ္ ဆယ့္ႏွစ္ဦး ေပၚလာျပီး ဘာကုိအလုိရွိပါသလဲ သခင္"လုိ႔ ေမးၾကတယ္။ ကၽြႏု္ပ္ကုိ လူၾကီးလူေကာင္းေတြ ၀တ္တဲ့ ၀တ္ရုံရွည္တစ္ထည္ ၀တ္ေပးျပီး ျမင္းေျခာက္ေကာင္ကတဲ့ ေရႊျမင္းလွည္းတစ္စီး လုပ္ေပးပါ။
"ေကာင္းပါျပီသခင္။"
မ်က္စိတ္တမွိတ္အတြင္း မာတင္ဟာ ၀တ္ရုံရွည္ၾကီး ဆင္ျမန္းျပီးသား ျဖစ္သြားတယ္။ ၀တ္ရုံရွည္ၾကီးဟာ သူနဲ႔လုိက္ဖက္ျပီး တုိင္းျပီးခ်ဳပ္ထားသလုိပဲ ကုိယ္မွာသပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္ျပီး ေဘးဘယ္ညာကုိ ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါမွာ အလြန္ၾကြရြတဲ့ ျမင္းၾကီးေျခာက္ေကာင္က ထားတဲ့ ေရႊရထားၾကီးတစ္စင္းကုိ ေတြ႔လုိက္ရတယ္။
သူက ျမင္းရထားေပၚတက္လုိက္ျပီး ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းဆီ ေမာင္သြားလုိက္တယ္။ လူေတြေရွ႔မွာ ပိတ္ေနရင္ ေခါင္းေလာင္းေတြက အလုိအေလ်ာက္ တီးေပးတဲ့အတြက္ လူေတြက လမ္းဖယ္ေပးေလ့ရွိၾကတယ္။
လူအုပ္ၾကီးရဲ႔ ေနာက္မွာ သူတုိ႔သမီး ကေလးနဲ႔ သူ႔ရဲ႔ ရံေရြေတာ္ေတြ၊ ေမာင္းမ မိႆံေတြ ၊ ေနာက္ျပီး ဘုရင္မင္းျမတ္ၾကီးနဲ႔ သူ႔ရဲ႔ မွဴးၾကီးမတ္ရာေတြကုိ ေတြ႔ရတယ္။ မာတင္ဟာ မင္းသမီးကေလးရဲ႔ လက္ကုိ တယုတယကုိင္ျပီး ထုံးတန္းစဥ္လာအတုိင္း ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းမွာ လက္ထပ္ပြဲကုိ က်င္းပၾကတယ္။ ဘုရင္မင္းျမတ္က သူ႔သမီးေတာ္ေလးကုိ လက္၀တ္ရတနာေတြ လက္ဖြဲ႔ျပီး သားမက္အတြက္ နန္းေတာ္ငယ္တစ္ခု လက္ဖြဲ႔တယ္။ ေနာက္ျပီး ကမာၻတလႊားက လက္ထပ္ပဲြကုိ တက္လာတဲ့လူေတြအတြက္ စားပြဲေသာက္ပြဲၾကီး တည္ခင္းျပီး ဧည့္ခံသတဲ့။
ေမွာ္လက္စြပ္ - အပုိင္း(၂)
မာတင္ဟာ ဘုရင္ၾကီးကုိ ေက်းဇူးစကားဆုိျပီး အျပန္လမ္းအတုိင္း လွည့္လာတယ္။ ေနာက္ဆုံး သူ႔ေမြးရပ္ေျမကုိ ျပန္လာတယ္။ သူ႔အေမအုိၾကီးကုိ ေတြ႔ျပီး တစ္သက္ပတ္လုံး ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနေနၾကသတဲ့။ အဲဒီလုိနဲ႔ တစ္ေန႔ေတာ့ မာတင္ဟာ အိမ္ေထာင္ျပဳဖုိ႔ သတိရလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔အေမကုိ သူတုိ႔ေနထုိင္တဲ့ တုိင္းျပည္ရဲ႔ ျပည့္ရွင္ ဘုရင္ၾကီးဆီသြားျပီး သမီးေတာ္ေလး ေတာင္းေပးဖုိ႔ ပူဆာသတဲ့။
"မဟုတ္တဲ့ အေတြးေတြ မေတြးစမ္းပါနဲ႔ လူေလးရယ္။ ၀ါးႏုိင္တာထက္ပုိမစားစမ္းပါနဲ႔။ ဘုရင္မင္းတရားၾကီး အမ်က္ေတာ္ရွရင္ ေမေမ တုိ႔ႏွစ္ေယာက္လုံး ေသရလိမ့္မယ္။"
"မပူပါနဲ႔ ေမေမရယ္။ စိတ္ခ်လက္ခ်သာသြားျပီး ဘုရင္ၾကီး ဘာျပန္အမိန္႔ေတာ္ခ်သလဲ ေရးမွတ္ေပးခဲ့ပါ"
အမယ္အုိၾကီးဟာ ဘုရင္ၾကီးရဲ႔ တုိင္းျပည္ကုိ ထြက္သြားရင္း ခြင့္မရရင္ တက္ခြင့္မရတဲ့ ေတာ္၀င္ေလွကားေပၚ တက္လုိက္တဲ့အခါမွာ အေစာင့္ေတြက ဖမ္းလုိက္သတဲ့။
"ရပ္စမ္း အေမအုိၾကီး။ သင္ဘာလုပ္ေနတယ္ ထင္လဲ။ စစ္သူၾကီးေတြေတာင္ ဒီကုိ အခြင့္မရဘဲ လာရဲတာမဟုတ္ဘူး။"
"လႊတ္စမ္းပါ သူငယ္ေတြရဲ႔။ ငါက ဘုရင္ၾကီးနဲ႔ေတြ႔ဖုိ႔လာတာ။ သူ႔သမီးေတာ္ကုိ ငါ့သားနဲ႔ လက္ဆက္ေပးဖုိ႔ လာတာဟဲ့။ မင္းတုိ႔ ငါ့ကုိ တားဖုိ႔ၾကိဳးစားမေနနဲ႔။"
အဲဒီလုိ ဆူဆူညံညံ အသံၾကားရတဲ့အတြက္ ဘုရင္ၾကီးက အမယ္အုိၾကီးကုိ သူနဲ႔လာေတြ႔ဖုိ႔ ခုိင္းလုိက္တယ္။
အမယ္အုိၾကီးက ဘုရင္ၾကီးကုိ ဦညႊတ္အရုိအေသျပဳလုိက္တယ္။
"သင္ဘာေျပာလုိက္တာလဲ အမယ္ၾကီး"လုိ႔ ဘုရင္က ေမးတယ္။
"အရွင္မင္းျမတ္ရဲ႔ သမီးေတာ္ေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမရဲ႔ သားေလးနဲ႔ လက္ဆက္ေပးခ်င္လုိ႔ပါ။ သားေလး မာတင္ဟာ အင္မတန္ ဥာဏ္ေကာင္းျပီး လိမ္မာေရးျခားရွိပါတယ္။ အရွင္မင္းၾကီးရဲ႔ သမီးေတာ္ေလးဟာလည္း အင္မတန္လွပ ပါတယ္။ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးဟာ အင္မတန္လုိက္ဖက္တဲ့ဇနီးေမာင္ႏွံ ျဖစ္ၾကမွာပါ" လုိ႔ အမယ္ၾကီးက ေျပာလုိက္တယ္။
"သင္ရူးေနလား အမယ္ၾကီး"လုိ႔ ဘုရင္ၾကီးက ကုန္းေအာ္လုိက္တယ္။
"မရူးပါဘူး အရွင္မင္းျမတ္။ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမကုိ အေျဖစကားျပန္ၾကားေပးပါ" လုိ႔ အမယ္ၾကီးက ဆုိတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘုရင္ၾကီးဟာ သူ႔ရဲ႔ အမတ္ေတြ ၀န္ၾကီးေတြကုိ ဆင့္ေခၚလုိက္ျပီး အမယ္ၾကီးရဲ႔ ေတာင္းဆုိခ်က္ကုိ ဘယ္လုိအေၾကာင္းျပန္ရမလဲလုိ႔ တုိင္ပင္ၾကေစတယ္။ ေနာက္ဆုံး အခုလုိ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္တယ္။ မာတင္ဟာ နန္းေတာ္အေဆာင္ေတြအားလုံးကုိ တစ္ရက္အတြင္း ျပီးေအာင္ေဆာက္ရမယ္။ ျပီးရင္ အဲဒီအေဆာင္ေတြနဲ႔ ဘုရင္ၾကီးရဲ႔ နန္းေတာ္ကုိ ဖန္တံတားတစ္ခုနဲ႔ ဆက္သြယ္ရမယ္။ အဲဒီတံတားရဲ႔ ေဘးတစ္ဘက္တစ္ခ်က္စီမွာ ေရႊနဲ႔ေငြသစ္သီးပင္ေတြ စုိက္ရမယ္။ ေနာက္ျပီး ဘုံငါးဆင့္ပါတဲ့ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းတစ္ခု ေဆာက္ရမယ္။ တကယ္လုိ႔ အမယ္အုိၾကီးရဲ႔ သားက အဲဒါေတြလုပ္ႏုိင္ရင္ သူဟာ တကယ္ကုိ ေတာ္တဲ့သူငယ္ျဖစ္ျပီး မင္းသမီးေလးနဲ႔ လက္ဆက္ဖုိ႔ သင့္တယ္။ တကယ္လုိ႔ မလုပ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ႏွစ္ဦးစလုံး ေခါင္းျဖတ္ျပီး အသတ္ခံရမယ္လုိ႔ အေၾကာင္းျပန္လုိက္တယ္။
ည သန္းေခါင္ေရာက္တဲ့အခါမွာ မာတင္ဟာ အိပ္ရာထဲက ထလာျပီး ျခံထဲကုိဆင္းသြားတယ္။ ျပီးေတာ့ လက္စြပ္ကုိ၀တ္လုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ လူငယ္ ၁၂ ေယာက္ဟာ တမုဟုတ္ခ်င္းေပၚလာတယ္။ သူတုိ႔က "ဘာအလုိရွိပါသလဲ သခင္မာတင္"လုိ႔ ေမးၾကတယ္။
"ေဟာဒီေနရာမွာ နန္းေတာ္ၾကီးတစ္ခု ေဆာက္လုပ္ေပးပါ။ ကၽြႏု္ပ္ရဲ႔ နန္းေတာ္ကုိ ဘုရင္ၾကီးရဲ႔ နန္းေတာ္နဲ႔ ဆက္သြယ္ထားတဲ့ ဖန္စၾကၤံ ထုိးေပးပါ။ အဲဒီစၾကၤံရဲ႔ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွာ ေရႊေငြ သစ္သီးပင္ေတြ စုိက္ထူေနပါေစ။ အဲဒီသစ္ပင္ေတြရဲ႔ အကုိင္းေတြေပၚမွာ ငွက္ကေလးေတြ ေတးဆုိၾကပါေစ။ ဘုံငါးဆင့္ရွိတဲ့ မဂၤလာအခမ္းအနားျပဳဖုိ႔ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းလည္း ေဆာက္လုပ္ေပးပါ။" လုိ႔ မာတင္က ေစခုိင္းလုိက္သတဲ့။ "နံနက္မုိးေသာက္ အလင္းမေရာက္ခင္ အျပီးသတ္ေပါက္ေျမာက္ေစရပါမယ္" လုိ႔ လူငယ္၁၂ ဦးက ျပန္ေျပာလုိက္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ဟာ လက္သမားေတြအားလုံးနဲ႔ အလုပ္သမားေတြ အားလုံးကုိ ေခၚျပီး ညတြင္းခ်င္းအလုပ္ေတြ လုပ္လုိက္ၾကတာ မနက္လင္းေတာ့ ျပီးပါေလေရာ။ မာတင္လည္း အိပ္ရာကႏုိးေရာ နန္းေတာ္ေရာ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းေရာ၊ ဖန္စၾကၤံေရာ၊ ေရႊေငြ သစ္ပင္ေတြေရာ အားလုံးအဆင္သင့္ပဲ ျဖစ္ေနသတဲ့။ ဘုရင္ၾကီးက သူ႔ရဲ႔ ေလသာေဆာင္ကေန မွန္ေျပာင္းနဲ႔ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ရႈေတာ္ မူလုိက္တဲ့အခါက်ေတာ့ သူခုိင္းထားသလုိ တေသြမတိမ္း ေဆာင္ရြက္ထားတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႔ လွပတဲ့ မင္းသမီးေလးကုိ လက္ထပ္ဖုိ႔ အသင့္ျပင္ထားဖုိ႔ အမိန္႔ေတာ္ခ်မွတ္လုိက္တယ္။
"ကုိင္းၾကည့္စမ္းပါ့။ ငါကုိယ္ေတာ္ျမတ္ရဲ႔ သမီးေတာ္ကေလးကုိ ေတာင္သူမိလကၡဳမ်ိဳးရုိးက သားတစ္ပါးနဲ႔ ေပးစားမယ္လုိ႔ လားလားမွ မၾကံစည္မစဥ္းစား မိခဲ့ဘူး။ ခုေတာ့လည္း အင္း နဖူးစာ.. နဖူးစာ။"
မင္းသမီးကေလးက ၀တ္ေကာင္းစားလွေတြ ၀တ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မာတင္ဟာ ျခံ၀င္းထဲကုိ ဆင္းသြားျပီး သူ႔ရဲ႔ ေမွာ္လက္စြပ္ကုိ တျခားလက္မွာ ေျပာင္း၀တ္လုိက္တယ္။ "လူငယ္ ဆယ့္ႏွစ္ဦး ေပၚလာျပီး ဘာကုိအလုိရွိပါသလဲ သခင္"လုိ႔ ေမးၾကတယ္။ ကၽြႏု္ပ္ကုိ လူၾကီးလူေကာင္းေတြ ၀တ္တဲ့ ၀တ္ရုံရွည္တစ္ထည္ ၀တ္ေပးျပီး ျမင္းေျခာက္ေကာင္ကတဲ့ ေရႊျမင္းလွည္းတစ္စီး လုပ္ေပးပါ။
"ေကာင္းပါျပီသခင္။"
မ်က္စိတ္တမွိတ္အတြင္း မာတင္ဟာ ၀တ္ရုံရွည္ၾကီး ဆင္ျမန္းျပီးသား ျဖစ္သြားတယ္။ ၀တ္ရုံရွည္ၾကီးဟာ သူနဲ႔လုိက္ဖက္ျပီး တုိင္းျပီးခ်ဳပ္ထားသလုိပဲ ကုိယ္မွာသပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္ျပီး ေဘးဘယ္ညာကုိ ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါမွာ အလြန္ၾကြရြတဲ့ ျမင္းၾကီးေျခာက္ေကာင္က ထားတဲ့ ေရႊရထားၾကီးတစ္စင္းကုိ ေတြ႔လုိက္ရတယ္။
သူက ျမင္းရထားေပၚတက္လုိက္ျပီး ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းဆီ ေမာင္သြားလုိက္တယ္။ လူေတြေရွ႔မွာ ပိတ္ေနရင္ ေခါင္းေလာင္းေတြက အလုိအေလ်ာက္ တီးေပးတဲ့အတြက္ လူေတြက လမ္းဖယ္ေပးေလ့ရွိၾကတယ္။
လူအုပ္ၾကီးရဲ႔ ေနာက္မွာ သူတုိ႔သမီး ကေလးနဲ႔ သူ႔ရဲ႔ ရံေရြေတာ္ေတြ၊ ေမာင္းမ မိႆံေတြ ၊ ေနာက္ျပီး ဘုရင္မင္းျမတ္ၾကီးနဲ႔ သူ႔ရဲ႔ မွဴးၾကီးမတ္ရာေတြကုိ ေတြ႔ရတယ္။ မာတင္ဟာ မင္းသမီးကေလးရဲ႔ လက္ကုိ တယုတယကုိင္ျပီး ထုံးတန္းစဥ္လာအတုိင္း ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းမွာ လက္ထပ္ပြဲကုိ က်င္းပၾကတယ္။ ဘုရင္မင္းျမတ္က သူ႔သမီးေတာ္ေလးကုိ လက္၀တ္ရတနာေတြ လက္ဖြဲ႔ျပီး သားမက္အတြက္ နန္းေတာ္ငယ္တစ္ခု လက္ဖြဲ႔တယ္။ ေနာက္ျပီး ကမာၻတလႊားက လက္ထပ္ပဲြကုိ တက္လာတဲ့လူေတြအတြက္ စားပြဲေသာက္ပြဲၾကီး တည္ခင္းျပီး ဧည့္ခံသတဲ့။
No comments:
Post a Comment