ေမွာ္လက္စြပ္ -အပုိင္း (၁)
မာတင္က အလုပ္ကမ္းလွမ္းတဲ့ လူၾကီးရဲ႔ စကားကုိ သေဘာက်ျပီး သုံးႏွစ္သုံးမုိးလုံး အဲဒီလူၾကီးဆီမွာ အလုပ္လုပ္ေပးသတဲ့။ သုံးႏွစ္အခ်ိန္ေစ့သြားေတာ့ သူ႔အလုပ္ရွင္က "ကဲ မာတင္ေရ မင္းအတြက္ ဆုလာဒ္ လာထုတ္လွည့္" လုိ႔ေျပာျပီး သူ႔ကုိ ဂုိေထာင္တစ္ခုထဲ ေခၚသြားတယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီဂုိေထာင္ ေထာင့္မွာ ေထာင္ထားတဲ့ အိတ္ႏွစ္လုံးကုိ ျပျပီး ၾကိဳက္တဲ့တစ္လုံးကုိ ယူသြားလုိ႔ ေျပာသတဲ့။ အိတ္ႏွစ္လုံးအနက္ အိတ္တစ္လုံးထဲမွာ ေငြဒဂၤါးျပားေတြထည့္ထားျပီး အျခားတစ္လုံးမွာေတာ့ သဲေတြထည့္ထားတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မာတင္က စဥ္းစားတယ္။
"အင္း မ်က္ျမင္အရေတာ့ ေဟာဒီေငြအိတ္က ပုိတန္ဖုိးၾကီးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါ သဲအိတ္ကုိပဲ ယူျပီး ဘာေတြဆက္ျဖစ္သလဲ ၾကည့္ဦးမွပဲ"လုိ႔ စဥ္းစားျပီး "ကၽြန္ေတာ္ သဲေလးေတြ ျဖည့္ထားတဲ့ အိတ္ကုိ ယူပါရေစခင္ဗ်ာ"လုိ႔ ေျပာသတဲ့။
"ၾကိဳက္တာကုိသာ ေပါ့ကြာ။ ေငြၾကိဳက္ရင္ ေငြအိတ္၊ သဲအိတ္ကုိၾကိဳက္ရင္ သဲအိတ္ကုိသာ ယူပါေတာ့။"
မာတင္ဟာ သဲအိတ္ကေလးကုိ ထမ္းျပီး ေနာက္ထပ္ အလုပ္တစ္ခုကုိ ရွာဖုိ႔ ထြက္သြားျပန္သတဲ့။ ေနာက္ဆုံးသြားရင္း သြားရင္းနဲ႔ သူဟာ အလြန္နက္ရႈိင္းတဲ့ ေတာအုပ္ၾကီးထဲ ေရာက္သြားသတဲ့။ ေတာအုပ္ရဲ႔ အလယ္တည့္တည့္မွာ ေျမကြက္လပ္ေလးတစ္ခု ရွိေနျပီး အဲဒီမွာ မီးပုံၾကီးတစ္ခုကုိ ေတြ႔ရသတဲ့။ မီးပုံၾကီးထဲမွာ ေျပာမျပႏုိင္ေလာက္ေအာင္ လူမတူ နတ္မမွ် အလြန္လွပတဲ့ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ ထုိင္ေနတယ္တဲ့။ အဲဒီမိန္းမပ်ိဳေလးက မာတင္ကုိ ေခၚလုိက္တယ္။
"မုဆုိးမၾကီးရဲ႔ တစ္ဦးတည္းေသာသား မာတင္ေရ။ သင္ ကံေကာင္းခ်င္ရင္ ကၽြန္မကုိ ကယ္ပါ။ မီးေတာက္ေတြကုိ ရွင္သုံးႏွစ္သုံးမုိး အလုပ္လုပ္ျပီးမွ ရလာတဲ့ သဲနဲ႔ပက္ျပီး ျငိမ္းသတ္ေပးပါ။"
"အင္းေလ..တစ္ေယာက္ေယာက္ ကုိ ကူညီရတာ ျမတ္ပါတယ္ေလ၊ သဲဟာ ဒီေလာက္ အဖုိးမတန္ပါဘူး"လုိ႔ မာတင္က ေတြးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူက သဲအိတ္ကုိ ၾကိဳးျဖည္ျပီး မီးေတာက္ေတြေပၚ သဲေတြ ေလာင္းခ်လုိက္တယ္။ မီးေတြက ခ်က္ခ်င္းကုိ ျငိမ္းသြားတယ္တဲ့။ လွပတဲ့ မိန္းမပ်ိဳဟာ ေျခေထာက္နဲ႔ ေျမၾကီးထိတယ္ဆုိရင္ပဲ ေျမြတစ္ေကာင္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားျပီး မာတင္ကုိ ေျခေထာက္ကေန လည္ပင္းထိေရာက္ောအင္ ရစ္ပတ္လုိက္တယ္။ မာတင္က ေၾကာက္ရြံ႔တုန္လႈပ္သြားတဲ့အတြက္ မေၾကာက္ပါနဲ႔လုိ႔ ေျမြက ေျပာတယ္။
"ကုိးသုံးလုံး ႏုိင္ငံေတာ္က တစ္ဆယ္သုံးလုံး မင္းေနျပည္ေတာ္ကုိ ေရာက္ေအာင္ သြားပါ။ ကၽြန္မရဲ႔ အေဖဟာ ဘုရင္မင္းျမတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ရွင္ အဲဒီကုိေရာက္ရင္ သူက ေရႊေငြေတြနဲ႔ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြ ကမ္းလွမ္းပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါေတြ တစ္ခုမွ မယူပါနဲ႔။ သူ႔လက္သန္းမွာ စြပ္ထားတဲ့ လက္စြပ္ကေလးတစ္ကြင္းကုိပဲ ေတာင္းပါ။ အဲဒါဟာ သာမန္လက္စြပ္မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီလက္စြပ္ကုိ စြပ္လုိက္တာနဲ႔ လူ၁၂ ေယာက္ေပၚလာျပီး ရွင္ခုိင္းသမွ်ကုိ လုပ္ေပးပါလိမ့္မယ္။"
မာတင္ဟာ သြားရင္းသြားရင္း တစ္ဆယ္သုံးလုံး ေနျပည္ေတာ္ကုိေရာက္တဲ့အခါမွာ အလြန္ၾကီးမားတဲ့ ေက်ာက္တုံးၾကီး တစ္တုံးကုိေတြ႔လုိက္သတဲ့။ အဲဒီမွာတင္ ေျမြဟာ သူ႔ရဲ႔ လည္ပင္းေပၚက ခုန္ဆင္းျပီး ေျမၾကီးကုိ ထိတယ္ဆုိရင္ပဲ လွပတဲ့ မိန္းမပ်ိဳကေလး ျပန္ျဖစ္သြားသတဲ့။ လုိက္ခဲ့လုိ႔ ေခၚျပီး မိန္းမပ်ိဳကေလးဟာ မာတင္ကုိ ေက်ာက္တုံးေအာက္က လမ္းကေလးအတုိင္း ၀င္သြားတယ္။ အေတာ္ၾကာၾကာ ေလွ်ာက္ျပီးတဲ့အခါ အလင္းေရာင္တစ္ခု ထြက္ေပၚေနတဲ့နားကို ေရာက္သြားသတဲ့။ ေနာက္ဆုံး သူတုိ႔ဟာ က်ယ္ျပန္တဲ့ ေကာင္ကင္ၾကီးေအာက္က ေျမျပင္ကုိ ေတြ႔လုိက္ရတယ္။ အဲဒီေပၚမွာ အလြန္ထူးျခားဆန္းက်ယ္တဲ့ ရဲတုိက္ၾကီးတစ္လုံးလည္းရွိတယ္။ အင္း ဟုတ္တယ္။ အဲဒါဟာ မိန္းမပ်ိဳေလးရဲ႔ ဖခင္ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ေနတဲ့ တစ္ဆယ္သုံးလုံးလုိ႔ အမည္တြင္တဲ့ ေျမေအာက္ မင္းေနျပည္ေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။
သူတုိ႔ႏွစ္ဦးဟာ ေက်ာ္တုံးျဖဴ နန္းေတာ္ထဲကုိ ၀င္သြားတဲ့အခါမွာ ဘုရင္ၾကီးက ေႏြးေထြးစြာ ၾကိဳဆုိပါသတဲ့။
"လာပါဦး သမီးေတာ္ေလး..။ ဒီေလာက္ႏွစ္အၾကာၾကီး သမီးေတာ္ေလး ဘယ္ေတြေလွ်ာက္သြားေနတာလဲကြယ္" လုိ႔ တစ္ဆယ္သုံးလုံး ဘုရင္ၾကီးက ေမးတယ္။
"ဖခမည္းေတာ္ဘုရား။ သမီးေတာ္ေလးရဲ႔ အသက္ကုိ ေဟာဒီ လုလင္ပ်ိဳေလးက ကယ္တင္ခဲ့တာပါ။ သူကပဲ ေဟာဒီတုိင္းျပည္ကုိ ျပန္ေရာက္ေအာင္ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးခဲ့တာပါ" ဘုရား လုိ႔ တစ္ဆယ္သုံးလုံး မင္းသမီးေလးက ရုိေသစြာ ေလွ်ာက္တင္တယ္။
"ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္ အေမာင္လုလင္၊ အသင္အလုိရွိသေလာက္ ေရႊေငြ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြ ယူသြားပါ" လုိ႔ ဘုရင္ၾကီးက အမိန္႔ေတာ္ခ်မွတ္လုိက္တယ္။
ဒါေပမယ့္ မာတင္က ျပန္ေျဖတယ္။
"အရွင္မင္းၾကီး၊ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးဟာ ေရႊေငြ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြကုိ အလုိမရွိပါဘူး။ အရွင္မင္းၾကီးရဲ႔ လက္သန္းေတာ္က လက္စြပ္ကေလးကုိပဲ ေပးသနားေတာ္မူပါ။ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးဟာ တစ္ေကာင္ၾကြက္ တစ္မ်က္ႏွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရွင္မင္းၾကီး ေပးသနားတဲ့ လက္စြပ္ကေလးကုိ ယူျပီး လက္ထပ္ရမယ့္ ဇနီးကေလးရေအာင္ ၾကံစည္ေဆာင္ရြက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ "
"ေကာင္းျပီ ေကာင္းျပီ။ ယူသြားေပေတာ့ ေမာင္မင္း။ ဒါေပမယ့္ ဒီလက္စြပ္ရွိတာကို ဘယ္သူ႔မွ ေျပာမျပေလနဲ႔။ လွ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္ကုိ ေျပာျပတယ္ဆုိတာ အႏၲရာယ္ အင္မတန္ရွိတဲ့ ကိစၥကြယ့္။"
မာတင္ဟာ ဘုရင္ၾကီးကုိ ေက်းဇူးစကားဆုိျပီး အျပန္လမ္းအတုိင္းလွည့္လာတယ္။
အပုိင္း (၃) ဆက္ရန္
ဘာသာျပန္အလွတရား
No comments:
Post a Comment