တစ္ခါတုန္းက အိမ္တစ္အိမ္မွာ အဘုိးၾကီးနဲ႔ အဘြားၾကီး လင္မယား ေနထုိင္ၾကသတဲ့။ သူတုိ႔ခမ်ာ ဆင္းရဲလြန္းလုိ႔တဲ့၊ စားဖုိ႔ ေပါင္မုန္႔လည္း မရွိဘူးတဲ့။ ဆားလည္း မရွိဘူးတဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ အဘုိးၾကီးက သူ႔ရဲ႔ ဂ်ဳံေသတၱာၾကီးကုိ ဖြင့္ျပီး ဂ်ဳံမႈန္႔ အကပ္ အသပ္ေလးေတြကို တုတ္နဲ႔ ျခစ္ခ်လုိက္သတဲ့။ ရလာတဲ့ ဂ်ဳံမႈန္႔ေလးေတြကုိ ေရာနယ္ျပီး ဂ်ဳံလုံးကေလးျဖစ္ေအာင္ လုံးသတဲ့။ အဲဒီ ဂ်ဳံလုံးေလးကုိ ဆီနဲ႔နယ္ျပီး မီးဖုိေပၚမွာ ေပါင္မုန္႔ဖုတ္လုိက္သတဲ့။ ဖုတ္လုိ႔က်က္သြားေတာ့ ျပတင္းေပါက္နားမွာ ထားျပီး အေအးခံရတာေပါ့။
အဲဒီမွာတင္ေပါင္မုန္႔လုံးကေလးဟာ မုန္႔ဗန္းထဲက ေလွ်ာဆင္းျပီး ထြက္ေျပးပါေလေရာ။
ေပါင္မုန္႔ကေလးက လမ္းေလးအတုိင္း ထြက္ေျပးသြားတာေပါ့။ အဲဒီလုိ ေျပးေနတုန္း ျဗဳန္းဆုိ ယုန္ကေလးတစ္ေကာင္ ေရာက္လာတယ္။
"ဘယ္ေျပးမလုိ႔တုန္း ေပါင္မုန္႔လုံး၊ မင္းကုိျဖင့္ငါ စားခ်င္ေသး" လုိ႔ ယုန္ကေလးက ဆုိသတဲ့။
ေပါင္မုန္႔လုံးကေလးက
"မစားပါနဲ႔ ယုန္ေလးရယ္။ သီခ်င္းဆုိျပမယ္"
လုိ႔ေျပာျပီး အခုလုိ သီခ်င္းဆုိျပတာေပါ့ကြယ္။
"ေသတၱာထဲကငါ့ကုိထုတ္
ဆီနဲ႔သုတ္ၾကတယ္။
ဆီသုတ္ျပီးေတာ့မီးနဲ႔ဖုတ္
အလြန္ပူလွတယ္
မီးဖုတ္ျပီးေတာ့ ျပတင္းေပါက္နား
အေအးခံထားတယ္
အဲဒါေၾကာင့္ေလ ငါ့မွာကြယ္
ဘုိးဘုိးဆီက ထြက္ေျပးတယ္
ဘြားဘြားဆီက ထြက္ေျပးတယ္
ခုလည္းေျပးျပီကြယ္" လုိ႔ဆုိျပီး ေပါင္မုန္႔လုံးကေလးဟာ ယုန္ကေလးနားကေန လွစ္ကနဲ ထြက္ေျပးသြားသတဲ့။
အဲဒီလုိေျပးေနတုန္း သူ႔နားကုိ ျဖဳန္းဆုိ ၀ံပုေလြျဖဴၾကီး ေရာက္လာပါေလေရာ။
"ဘယ္ေျပးမလုိ႔တုန္း ေပါင္မုန္႔လုံး၊ မင္းကုိျဖင့္ငါ စားခ်င္ေသး"လုိ႔ ၀ံပုေလြၾကီးက ဆုိသတဲ့။
ေပါင္မုန္႔လုံးကေလးက
"မစားပါနဲ႔ ကုိ၀ံပုေလြ ရယ္။ သီခ်င္းဆုိျပမယ္"လုိ႔ေျပာျပီး အခုလုိ သီခ်င္းဆုိျပတာေပါ့ကြယ္။
"ေသတၱာထဲကငါ့ကုိထုတ္
ဆီနဲ႔သုတ္ၾကတယ္။
ဆီသုတ္ျပီးေတာ့မီးနဲ႔ဖုတ္
အလြန္ပူလွတယ္
မီးဖုတ္ျပီးေတာ့ ျပတင္းေပါက္နား
အေအးခံထားတယ္
အဲဒါေၾကာင့္ေလ ငါ့မွာကြယ္
ဘုိးဘုိးဆီက ထြက္ေျပးတယ္
ဘြားဘြားဆီက ထြက္ေျပးတယ္
ယုန္ေလးဆီက ထြက္ေျပးတယ္
ခုလည္းေျပးျပီကြယ္" လုိ႔ဆုိျပီး ေပါင္မုန္႔လုံးကေလးဟာ ၀ံပုေလြျဖဴၾကီးနားကေန လွစ္ကနဲ ထြက္ေျပးသြားသတဲ့။
ဒီလုိေျပးေနတုန္း ျဖဳန္းဆုိ၀က္၀ံၾကီး ေရာက္လာသတဲ့။
"ဘယ္ေျပးမလုိ႔တုန္း ေပါင္မုန္႔လုံး၊ မင္းကုိျဖင့္ငါ စားခ်င္ေသး"လုိ႔ ၀က္၀ံက ဆုိသတဲ့။
ေပါင္မုန္႔လုံးကေလးက
"မစားပါနဲ႔ ကုိ၀က္၀ံ ရယ္။ သီခ်င္းဆုိျပမယ္" လုိ႔ေျပာျပီး အခုလုိ သီခ်င္းဆုိျပတာေပါ့ကြယ္။
"ေသတၱာထဲကငါ့ကုိထုတ္
ဆီနဲ႔သုတ္ၾကတယ္။
ဆီသုတ္ျပီးေတာ့မီးနဲ႔ဖုတ္
အလြန္ပူလွတယ္
မီးဖုတ္ျပီးေတာ့ ျပတင္းေပါက္နား
အေအးခံထားတယ္
အဲဒါေၾကာင့္ေလ ငါ့မွာကြယ္
ဘုိးဘုိးဆီက ထြက္ေျပးတယ္
ဘြားဘြားဆီက ထြက္ေျပးတယ္
ယုန္ေလးဆီက ထြက္ေျပးတယ္
၀ံပုေလြဆီက ထြက္ေျပးတယ္
ခုလည္းေျပးျပီကြယ္" လုိ႔ဆုိျပီး ေပါင္မုန္႔လုံးကေလးဟာ ၀က္၀ံၾကီးနားကေန လွစ္ကနဲ ထြက္ေျပးသြားသတဲ့။
အဲဒီလုိေျပးေနတုန္း ျဖဳန္းဆုိ ေျမေခြးၾကီး ေရာက္လာသတဲ့။
"ဘယ္ေျပးမလုိ႔တုန္း ေပါင္မုန္႔လုံး၊ မင္းကုိျဖင့္ငါ စားခ်င္ေသး"လုိ႔ ေျမေခြးက ဆုိသတဲ့။
ေပါင္မုန္႔လုံးကေလးက
"မစားပါနဲ႔ ကုိေျမေခြး ရယ္။ သီခ်င္းဆုိျပမယ္"လုိ႔ေျပာျပီး အခုလုိ သီခ်င္းဆုိျပတာေပါ့ကြယ္။
ဆီနဲ႔သုတ္ၾကတယ္။
ဆီသုတ္ျပီးေတာ့မီးနဲ႔ဖုတ္
အလြန္ပူလွတယ္
မီးဖုတ္ျပီးေတာ့ ျပတင္းေပါက္နား
အေအးခံထားတယ္
အဲဒါေၾကာင့္ေလ ငါ့မွာကြယ္
ဘုိးဘုိးဆီက ထြက္ေျပးတယ္
ဘြားဘြားဆီက ထြက္ေျပးတယ္
ယုန္ေလးဆီက ထြက္ေျပးတယ္
၀ံပုေလြဆီက ထြက္ေျပးတယ္
၀က္၀ံဆီက ထြက္ေျပးတယ္
ခုလည္းေျပးျပီကြယ္" လုိ႔ ဆုိလုိက္တယ္။
အဲဒါနဲ႔ ေျမေခြးၾကီးက
"မၾကားရဘူးကြယ္ မုန္႔လုံးရယ္။ မင္းဆုိသံက တုိးလြန္းတယ္။ ငါ့ႏႈတ္ခမ္းနားမွာ ထုိင္ျပီးမ်ား၊ ဆုိျပစမ္းပါလား" လုိ႔ ေျပာသတဲ့။
အဲဒါနဲ႔ ေပါင္မုန္႔လုံးကေလးက ႏႈတ္ခမ္းနား ကပ္သြားတယ္။ သီခ်င္းဆုိျပတယ္။
ဆီနဲ႔သုတ္ၾကတယ္။
ဆီသုတ္ျပီးေတာ့မီးနဲ႔ဖုတ္
အလြန္ပူလွတယ္"
အဲဒါနဲ႔ ေျမေခြးၾကီးက
"မၾကားရဘူးကြယ္ မုန္႔လုံးရယ္။ မင္းဆုိသံက တုိးလြန္းတယ္။ ငါ့လွ်ာေလးေပၚတက္လုိ႔မ်ား၊ ဆုိျပစမ္းပါလား" လုိ႔ ေျပာသတဲ့။
အဲဒါနဲ႔ ေပါင္မုန္႔လုံးကေလးက လွ်ာေပၚခုန္တက္လုိက္တယ္။ သီခ်င္းဆုိျပတယ္။
"ေသတၱာထဲကငါ့ကုိထုတ္" လုိ႔ ဆုိျပရုံရွိေသး
ေျမေခြးၾကီးက ေပါင္မုန္႔လုံးေလးကုိ ဂလြပ္ ဆုိ ၀ါးစားျပီး ျမိဳခ်လုိက္ပါေလေရာတဲ့ကြယ္။
ဘာသာျပန္မူပုိင္-အလွတရား
No comments:
Post a Comment