ေမွာ္လက္စြပ္ -အပုိင္း (၁)
ေမွာ္လက္စြပ္ - အပုိင္း(၂)
ေမွာ္လက္စြပ္ -အပုိင္း(၃)
ေမွာ္လက္စြပ္အပိုင္း(၄)
"နက္က်ားရာ ည့ံလုိက္တာ။ ျမိဳ႔သြားျပီး စားစရာရွာၾကမယ္။ မုန္႔လုံးၾကီးေၾကာ္ ေရာင္းတဲ့လူလာရင္ ငါက သူ႔ဗန္းကုိ ပစ္ခ်ျပီး ငါ့ေနာက္ေျပးလုိက္လာေအာင္ ၾကိဳးစားမယ္။ သူက ငါ့ေနာက္ကုိ ေျပးလုိက္တဲ့အခ်ိန္ မင္းက သူ႔ဗန္းထဲက မုန္႔ေတြ သယ္ျပီး သခင့္ဆီ ေျပးပုိ႔ေပး။"
အဲဒါနဲ႔ သူတုိ႔ လမ္းအတုိင္းသြားၾကေတာ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ မုန္႔ဗန္းကုိ ေခါင္းေပၚတင္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္လာတာ ေတြ႔ရတယ္။ ေခြးက အဲဒီလူရဲ႔ ေျခေထာက္ကုိ ေျပးတုိက္ျပီး ဗန္းျပဳတ္က်ေအာင္ လုပ္လုိက္တယ္။ သနားစရာေကာင္းတဲ့ မုန္႔ဗန္းသယ္တဲ့လူဟာ သူ႔ေနာက္ကုိ ေခြးရူးလုိက္ပါတယ္ဆုိျပီး ထြက္ေျပးသြားပါေလေရာ။
ေၾကာင္နက္က်ားဟာ မုန္႔တစ္လုံးကုိ ခ်ီျပီး မာတင္ဆီသြားတယ္။ အဲဒီမုန္႔ေလးကုိ ေကၽြးတယ္။ ေနာက္တစ္လုံးသြားေျပးယူတယ္။ ထပ္လာေကၽြးတယ္။ ေနာက္တစ္လုံး သြားယူျပန္တယ္။ ေကၽြးျပန္တယ္။ ေနာက္ျပီး လမ္းမွာ ေဂၚဖီထုပ္စြပ္ျပဳတ္ယူလာတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကုိလည္း ေျခာက္လွန္႔ျပီး စြပ္ျပဳတ္ပန္းကန္ကုိ သူတုိ႔သခင္အတြက္ ယူလာေပးျပန္တယ္။ မုိးေမွာင္နဲ႔ နက္က်ားဟာ တစ္ဆယ္သုံးလုံးမင္းေနျပည္ေတာ္ကုိ သြားျပီး ၾကြက္ျပည္ေထာင္စုထဲက ေမွာ္လက္စြပ္ကုိ ျပန္ယူလာဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်တယ္။ သြားရမယ့္ ခရီးက ေ၀းကြာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ဟာ ကုန္ေလွာင္ရုံတစ္ခုကေန မုန္႔ေတြ၊ ကိတ္မုန္႔ေတြ၊ စားေသာက္စရာေတြကုိ တစ္ႏွစ္စာထိ ဖူလုံေအာင္ ယူလာျပီး မာတင္ကုိ ေပးအပ္ၾကတယ္။
"ဒါေတြ စားထားျပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျပန္လာတာကုိ ေစာင့္ေနပါ သခင္မာတင္။ ဒီစားစရာေတြက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျပန္လာတဲ့အထိ ခံပါလိမ့္မယ္။"
ေၾကာင္နဲ႔ေခြးက သခင္ကုိ ႏႈတ္ဆက္ျပီး ခရီးရွည္ကုိ ထြက္သြားၾကတယ္။ သြားရင္းသြားရင္း သူတုိ႔ဟာ ပင္လယ္ျပာျပာၾကီးဆီ ေရာက္သြားၾကတယ္။ ေခြးက ေျပာတယ္။
"ငါကေတာ့ ဟုိဘက္ကမ္းကုိ ကူးသြားႏုိင္တယ္။ မင္းေရာ။"
"ငါကေတာ့ ေရမကူးတတ္ဘူး။ အခ်ိန္မေရြးေရနစ္သြားႏုိင္တယ္။"
"ဒါဆုိ ငါ့ေက်ာကုန္းေပၚတက္" လုိ႔ေျပာျပီး ေခြးက ေၾကာင္ကုိ ကုန္းပုိးျပီး သယ္သြားတယ္။
ဟုိဘက္ကမ္းကုိ ေရာက္တယ္ဆုိတာနဲ႔ တစ္ဆယ္သုံးလုံး မင္းေနျပည္ေတာ္နဲ႔ ၾကြက္ျပည္ေထာင္စုကုိ ေတြ႔လုိက္ရတယ္။ ဒီျပည္မွာ လူတစ္ေယာက္မွ မရွိဘူး။ ၾကြက္ေတြကေတာ့ မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ ရွိတယ္တဲ့။ ဘယ္ေနရာၾကည့္လုိက္ ၾကည့္လုိက္ ၾကြက္ေတြက ေထာင္နဲ႔ခ်ီျပီး ရွိေနသတဲ့။
ဒီတစ္ခါေတာ့ "မင္းအလွည့္ပဲ နက္က်ားေရ။" လုိ႔ ေခြးကေျပာတယ္။ "ဒီၾကြက္ေကာင္ေတြရဲ႔ ဇက္ကုိ လုိက္ခ်ိဳးေပေတာ့။ ငါက ကုိယ္လုံးေတြ လုိက္ေကာက္ေပးမယ္"
ေၾကာင္နက္က်ားက သူ႔ရဲ႔ အမဲလုိက္ပညာေတြ အားလုံးကုိ အသုံးျပဳလုိက္တယ္။ တခါတည္း တုိက္ခုိက္လုိက္တာနဲ႔ အားလုံးျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳံး ပါေလေရာ။ ေခြးက ၾကြက္ကုိယ္လုံးေတြ ကုိ ေၾကာင္ခုတ္တာနဲ႔ အမီ မနည္း လုိက္ေကာက္ရတယ္။ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ၾကြက္အေလာင္း အပုံၾကီးက ဟီးထေနတာေပါ့။ ၾကြက္ေတြအားလုံးဟာ ေၾကာက္ရြံ႔တုန္လႈပ္ျပီး ငုိေၾကြးေနၾကတယ္။ ေနာက္ဆုံး ၾကြက္ဘုရင္မင္းတရားၾကီးက သူ႔က်င္းေလးထဲက ထြက္ျပီး ေၾကာင္နဲ႔ေခြးကုိ ေတာင္းပန္သတဲ့။
"ဦးညြတ္အရုိအေသျပဳအပ္ပါသည္ စစ္သည္ေတာ္ၾကီးမ်ား။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ တုိင္းျပည္က ၾကြက္အေပါင္းကုိ ငဲ့ညွာသနားပါဦး။ အသက္ခ်မ္းသာေပးပါ။ အသင္တုိ႔ အလုိရွိရာကုိသာ ေျပာၾကားပါ။ ကၽြႏု္ပ္ေဆာင္ရြက္ေပးပါ့မယ္။"
ေခြးက ေျပာတယ္။
"သင့္ျပည္ေထာင္စုထဲမွာ နန္းေတာ္တစ္လုံးရွိတယ္။ အဲဒီမွာ မင္းသမီးတစ္ပါးေနထုိင္ေနတယ္။ အဲဒီမင္းသမီးဟာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ သခင္ရဲ႔ ေမွာ္လက္စြပ္ကုိ ခုိးသြားတယ္။ အဲဒီလက္စြပ္ကုိ ျပန္ယူလာေပးပါ။ မယူလာေပးရင္ သင့္ရဲ႔ ႏုိင္ငံတစ္ခုလုံး ပ်က္စီးသြားေစရမယ္။"
ၾကြက္မင္းၾကီးက
"ေနပါဦး။ မွဴးမတ္ေတြကုိ တုိင္ပင္ျပီး ျပန္လည္ အေၾကာင္းၾကားပါ့မယ္။"
အဲဒီေနာက္ ၾကြက္ေတြၾကီးၾကီးငယ္ငယ္ ပ်ိဳပ်ိဳရြယ္ရြယ္ အားလုံးကုိ စုစည္းျပီး နန္းေတာ္ထဲကုိ ၀င္ျပီး မင္းသမီးရဲ႔ လက္စြပ္ကုိ ျပန္ခုိးလာေပးဖုိ႔ အမိန္႔ေပးလုိက္တယ္။ ၾကြက္ကေလး ေသးေသးေလး တစ္ေကာင္က ေျပာတယ္။
"ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးဟာ အဲဒီနန္းေတာ္ကုိ ခဏခဏေရာက္ဖူးတယ္။ မင္းသမီးေလးဟာ ေန႔ခင္းဘက္ကမွာ လက္စြပ္ကုိ စြပ္ထားျပီး ညဘက္ဆုိရင္ ပါးစပ္ထဲငုံျပီးမွ အိပ္ပါတယ္။"
"ေကာင္းျပီ။ ရေအာင္ သြားယူလာခဲ့ပါ လုိ႔ ၾကြက္မင္းၾကီးက ေျပာတယ္။ ေအာင္ျမင္ရင္ ေမာင္မင္းကုိ ဆုေတာ္လာဒ္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းခ်မယ္။"
ၾကြက္ကေလးဟာ ညေရာက္တဲ့အထိ ေစာင့္ျပီး မင္းသမီးေလးရဲ႔ အိပ္ရာထက္ကေနေစာင့္ေနတယ္။ မင္းသမီးေလးက ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္။ ၾကြက္ကေလးက မင္းသမီးေလးရဲ႔ ႏွာေခါင္းေပါက္ထဲကုိ သူ႔အျမီးကေလးနဲ႔ ကလိလုိက္တဲ့အခါ ႏွာေခ်ရင္းနဲ႔ လက္စြပ္ဟာ ပါးစပ္ထဲက ထြက္က်ျပီး ေကာ္ေဇာေပၚ က်သြားတယ္။ ၾကြက္ကေလးက အိပ္ရာေပၚကဆင္ျပီး လက္စြပ္ကုိ ကုိက္ခ်ီျပီး ဘုရင္ၾကီးဆီ ဆက္သလုိက္တယ္။ ၾကြက္ဘုရင္ၾကီးက မုိးေမွာင္နဲ႔ နက္က်ားဆုိတဲ့ စစ္သည္ေတာ္ၾကီး ႏွစ္ဦးကုိ လက္စြပ္ကေလး ထပ္ျပီး ကမ္းေပးတယ္။ မုိးေမွာင္နဲ႔ နက္က်ားက လက္စြပ္ကုိ ဘယ္သူထိန္းသိမ္းမလဲ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။
"ငါ့ကုိေပး။ ငါထိန္းသိမ္းမယ္။ မေပ်ာက္ရွေစရဘူး။"
"ေကာင္းျပီး။ မင္းအသက္နဲ႔လဲျပီး ထိန္းသိမ္းပါ" လုိ႔ ေခြးက ေျပာျပီး အျပန္ခရီးကုိ စတင္ၾကတယ္။
ပင္လယ္ကုိေရာက္ေတာ့ နက္က်ားလက္စြပ္ကုိ ပါးစပ္ထဲငုံျပီး ေခြးရဲ႔ေက်ာကုန္းေပၚက အေမႊးေတြကုိ လက္နဲ႔ျမဲျမဲဆုပ္ကုိင္ရင္း လုိက္သြားတယ္။ တစ္နာရီ ႏွစ္နာရီေလာက္ ကူးမိတဲ့အခါ က်ီးကန္းနက္ၾကီး တစ္ေကာင္ေပၚလာျပီး နက္က်ားရဲ႔ ေခါင္းကုိ ထုိးဆိတ္တုိက္ခုိက္တာ ၾကဳံရသတဲ့။ ေၾကာင္ကေလးခမ်ာ သူ႔ကုိယ္သူ ဘယ္လုိခုခံရမလဲ စဥ္းစားမရဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ သူ႔လက္ေတြက ေခြးမုိးေမွာင္ရဲ႔ အေမြးေတြကုိ မလႊတ္တမ္းဆုပ္ကုိင္ထားရတာကုိး။ လႊတ္လုိက္တာနဲ႔ ေရထဲ ျပဳတ္က်ျပီး အသက္ဆုံးႏုိင္တယ္။ သူ႔သြားေတြနဲ႔ ကုိက္ရင္လည္း လက္စြပ္ျပဳတ္က်သြားႏုိင္တယ္။ သူ႔ေခါင္းေတြဟာ က်ီးကန္းၾကီး ဆိတ္လြန္းလုိ႔ ေသြးခ်င္းခ်င္းနီေနတယ္။ ေနာက္ဆုံး စိတ္တုိလြန္းလုိ႔ သူ႔ပါးစပ္ကုိ ဖြင့္ျပီး ျခိမ္းေျခာက္လုိက္တဲ့အခါ လက္စြပ္ဟာ ပင္လယ္ၾကမ္းျပင္ထဲကုိ ျပဳတ္က်သြားပါေလေရာ။ က်ီးကန္းၾကီးကေတာ့ ေတာနက္ၾကီးထဲကုိ ပ်ံသန္းသြားသတဲ့။ ေနာက္ဆုံး ကမ္းကို ေရာက္တဲ့အခါ မုိးေမွာင္က လက္စြပ္ဘယ္မွာလဲလုိ႔ေမးတယ္။
"ငါ့ကုိခြင့္လႊတ္ပါကြာ။ ပင္လယ္ထဲကုိ ျပဳတ္က်သြားပါတယ္။"
" ငတုံးေကာင္။ ငါေစာေစာက မသိတာ မင္းကံေကာင္းတယ္။ မဟုတ္ရင္ ပင္လယ္ထဲ ပစ္ခ်ထားခဲ့ျပီ။ ခု ငါတုိ႔ရဲ႔ သခင္ကုိ ဘယ္လုိျပန္ေျပာရမလဲ ေျပာစမ္းပါဦး။"
"ေနပါဦးကြာ။ တုိ႔ ပူးေပါင္း စဥ္းစားၾကတာေပါ့။ ငါတုိ႔ ဂဏန္းေတြကုိ ဖမ္းၾကရေအာင္။ ၾကြက္ေတြကုိ တုိ႔ ဖမ္းခဲ့တဲ့နည္းအတုိင္း လုပ္ၾကတာေပါ့။ ဂဏန္းေတြကေတာ့ လက္စြပ္ကုိ ရွာေပးႏုိင္ေလာက္ပါတယ္။"
ေခြးက သေဘာတူတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ဟာ ဂဏန္းေတြကုိ ဖမ္းၾကေတာ့ ဂဏန္းပု့ၾကီးက ေတာင္ပုံရာပုံ ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဂဏန္းအၾကီးၾကီးတစ္ေကာင္ ထြက္လာျပီး "စစ္သည္ေတာ္ၾကီးမ်ားခင္ဗ်။ ဘာကုိ အလုိရွိပါသလဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ မသတ္ပါနဲ႔ ။ ခုိင္းတာမွန္သမွ် လုပ္ေပးပါမယ္လုိ႔" ေျပာတယ္တဲ့။
"ဒါျဖင့္ရင္ ပင္လယ္ၾကမ္းျပင္က လက္စြပ္ကုိ ရေအာင္ ယူခဲ့ေပး။ မယူႏုိင္ရင္ တစ္တုိင္းျပည္လုံး ဖ်က္ဆီးပစ္မယ္"လုိ႔ နက္က်ားက ေျပာလုိက္တယ္။
ဂဏန္းဘုရင္ၾကီးက ဂဏန္းေတြ အာလုံးကို စုျပီး လက္စြပ္အေၾကာင္း ေမးျမန္းတယ္။ ဂဏန္းေပါက္စနေလးတစ္ေကာင္က "လက္စြပ္ဘယ္မွာရွိလဲ ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္"လုိ႔ ေျပာတယ္။ "ငါးၾကင္းၾကီးတစ္ေကာင္ ျမိဳခ်လုိက္တာ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္ ျမင္လုိက္တယ္။" လုိ႔ေျပာသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ဂဏန္းေတြ အားလုံးကုိ ပင္လယ္ထဲ ဆင္းသြားျပီး ငါးၾကင္းကုိ ရွာတယ္။ ေတြ႔တဲ့အခါ ငါးၾကင္းကုိ အတင္းဆြဲျပီး ကမ္းေပၚ ပစ္တင္လုိက္ၾကတယ္။ ဂဏန္းဘုရင္ၾကီးက ေခြးနဲ႔ ေၾကာင္ကုိ ေျပာတယ္။
"အဲဒီ ငါးၾကင္းေပါ့ စစ္သည္ေတာ္ၾကီးမ်ားရဲ႔။ သူ႔ကုိမသနားနဲ႔။ သူက လက္စြပ္ကုိ ျမိဳခ်ပစ္လုိက္တာပါ။"
လက္စြပ္ဘယ္မွာလဲ သိလုိက္ရတာနဲ႔ တျပိဳင္နက္ ေခြးက ငါးၾကင္းကုိ အျမီးကေန စျပီး ၀ါးေတာ့တယ္။ ေၾကာင္က လက္စြပ္ဘယ္ အတိအက်မွာ ရွိလဲ သိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗုိက္ကုိေဖာက္ျပီး လက္စြပ္ကုိ ထုတ္ယူလုိက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ခုလုိစဥ္းစားသတဲ့။ "ငါ့သခင္ဆီ ေခြးမေရာက္ခင္ အရင္ေျပးျပီး လက္စြပ္ကုိ သြားေပးမွပဲ။ ဒါမွ သခင္က မုိးေမွာင္ထက္စာရင္ ငါ့ကုိပုိခ်စ္မွာ။"
အဲဒီအခ်ိန္မယ္ ေခြးက သူ႔အစာကုိ စားျပီးလုိ႔ ေၾကာင္ ဘယ္ေရာက္သြားလဲ စဥ္းစားေနတယ္။ ေနာက္ဆုံး ေၾကာင္ ဘာလုပ္သြားတာလဲဆုိတာ ရိပ္မိသြားတယ္။ "ေတြ႔မယ္ နက္က်ား။ မင္းကုိ အပုိင္းပုိင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ပစ္မယ္"လုိ႔ ေျပာျပီး ေၾကာင္ေနာက္ကုိ ေျပးလုိက္ေတာ့ မၾကာခင္ မီသြားတယ္။ သူက နက္က်ားကုိ ဖမ္းျပီး ျခိမ္းေျခာက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေၾကာင္ကေလး နက္က်ားက သစ္ပင္တစ္ပင္ေပၚ တက္ေျပးသြားသတဲ့။
"ေအး ေကာင္းျပီ။ မင္း သစ္ပင္ေပၚ အျမဲမေနႏုိင္ပါဘူးကြာ။ တစ္ေန႔ေတာ့ ဆင္းလာရမွာေပါ့။"
ေၾကာင္ကေလးက သစ္ပင္ေပၚ သုးံရက္ၾကာထုိင္ေနတယ္။ ေခြးကလည္း ထုိင္ေစာင့္ေနတာ သုံးရက္ၾကာသြားေရာ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက ဆာေလာင္ ပင္ပန္းေနျပီ။ ေနာက္ဆုံး သခင္ဆီကုိ အတူတူသြားျပီး လက္စြပ္ကုိေပးဖုိ႔ သေဘာတူၾကတယ္။
ေက်ာက္တုံး ေထာင္ကုိ ေရာက္တဲ့အခါ ေၾကာင္က ျပတင္းေပါက္နားသြားျပီး "အသက္ရွိေသးရဲလား သခင္"လုိ႔ ေမးျမန္းတယ္။
"အလုိ နက္က်ား။ ငါက မင္းတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ျပန္မလာႏုိင္ေတာ့ဘူးလုိ႔ ထင္ေနတာကြာ။ ငါ အစာမစားရတာ သုံးရက္ရွိျပီ။"
ေၾကာင္က ေမွာ္လက္စြပ္ကုိ ထုတ္ေပးလုိက္တယ္။ မာတင္က လက္စြပ္ကုိ ထုတ္၀တ္လုိက္တဲ့အတြက္ လူငယ္ ၁၂ ဦးေပၚလာတယ္။ "ဘာအလုိရွိပါသလဲ။"
"အရင္နန္းေတာ္ အရင္ ဖန္စၾကၤံနဲ႔ ဘုံငါးဆင့္ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းေတြ ျပန္လုပ္ေပးပါ။ ငါ့ရဲ႔ သစၥာမဲ့တဲ့ ဇနီးကိုလည္း ျပန္လည္ေခၚေဆာင္လာေပးပါ။ မနက္မလင္းခင္ အျပီးလုပ္ေပးပါ"လုိ႔ခုိင္းလိုက္တယ္။
မၾကာမီပဲ လုပ္စရာရွိတာေတြ ျပီးသြားတယ္။ ဘုရင္ၾကီးက ေနာက္ေန႔မနက္ ႏုိးျပီး မွန္ေျပာင္းနဲ႔ ၾကည့္တဲ့အခါ အရင္လုိပဲ နန္းေတာ္ၾကီးနဲ႔ ဖန္စၾကၤံၾကီးကုိ ေတြ႔လုိက္ရတယ္။ တစ္ဘက္တစ္ခ်က္မွာ ေရႊပင္ ေငြပင္ေတြ ေပါက္လုိ႔ေပါ့။ ဘုရင္ၾကီးက သူ႔ရဲ႔ ျမင္းထိန္းကုိ ျမင္းေတြ အသင့္ျပင္ခုိင္းျပီး သူျမင္ရတာ အမွန္လား အိပ္မက္လားလုိ႔ ကြဲကြဲျပားျပားသိရေအာင္ နန္းေတာ္အသစ္ဆီကုိ ေမာင္းခုိင္းတယ္။
မာတင္က ဘုရင္ၾကီးကုိကုိ တံခါး၀မွာ ထြက္ေတြ႔ျပီး ခရီးဦးၾကိဳျပဳတယ္။ ျပီးေတာ့ နန္းေတာ္ထဲကုိ ေခၚသြားတယ္။ ဒါေတြအားလုံးဟာ မင္းသမီးေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာပါ အရွင္မင္းျမတ္ ဆုိျပီး ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကုိ ရွင္းလင္း တင္ျပတယ္။ ဘုရင္ၾကီးက သစၥာမဲ့တဲ့ ဇနီးျဖစ္တဲ့ မင္းသမီးကုိ ေသဒဏ္ေပးလုိက္တယ္။ မာတင္ကေတာ့ သူ႔ရဲ႔မိတ္ေဆြႏွစ္ေယာက္နဲ႔အတူ အသက္ထက္ဆုံး ေနထုိင္သြားပါေတာ့တယ္။
